ყოველთვის მსურდა, რომ სადმე ყოფილიყო ისეთი ადგილი სადაც უბრალოდ მივიდოდი და ჩემს ფიქრებს გავაკრავდი, ისე რომ ვერავინ მიხვდებოდა თუ ეს ჩემი იყო, უბრალიდ მინდა რომ სკოლაში იყოს ადგილუ სადაც უბრალოდ მიხვალ და შენს ფიქრებს გრძნობებს და იდეებს თავისუფლად გამოაქვყენებ, ისე რომ არ შეგეშინდება იმის რომ ვინმე ამაზე დაგცინებს,ჩემი აზრით სწორედ ეს გვესაჭიროება ახალგაზრდებს რომ ღიად გადმოვცეთ ჩვენი შინაგანი მდგომარეობის შესახებ და აღარ გავექცეთ ჩვემს პრობლემებს არამედ სხვებსაც ვუამბოთ ამის შესახებ,მართალია ყველა ნატვრა არ სრულდება, მაგრამ ჩვენ უნდა ვცადოთ.